آرزو می کنم

آرزو می کنم...

آرزو می کنم که عاشق شوی

و اگر هستی، کسی هم به تو عشق بورزد

و اگر این گونه نیست، تنهایی ات کوتاه باشد

و پس از تنهایی ات، نفرت از کسی نیابی.

آرزومندم که این گونه پیش نیاید...

اما اگر آمد، بدانی چگونه به دور از نا امیدی زندگی کنی

برایت همچنین آرزو دارم دوستانی داشته باشی

از جمله دوستان بد و ناپایدار...

برخی نادوست و برخی دوستدار

که دست کم یکی در میان شان بی تردید مورد اعتمادت باشد

و چون زندگی بدین گونه است،

برایت آرزومندم که دشمن نیز داشته باشی...

نه کم و نه زیاد ... درست به اندازه

تا گاهی باورهایت را مورد پرسش قرار دهند،

که دست کم یکی از آن ها اعتراضش به حق باشد...

تا که زیاد به خود غره نشوی.

و نیز آرزومندم مفید باشی، نه خیلی غیر ضروری...

تا در لحظات سخت،

وقتی دیگر چیزی باقی نمانده است،

همین مفید بودن کافی باشد تا تو را سر پا نگه دارد.

همچنین برایت  آرزومندم صبور باشی،

نه با کسانی که اشتباهات کوچک می کنند...

چون این کار ساده ای است،

بلکه با کسانی که اشتباهات بزرگ و جبران ناپذیر می کنند ...

و با کاربرد درست صبوری ات برای دیگران نمونه شوی.

و امیدوارم اگر جوان هستی

خیلی به تعجیل رسیده نشوی...

و اگر رسیده ای، به حوان نمایی اصرار نورزی،

و اگر پیری، تسلیم ناامیدی نشوی...

چرا که هر سنی خوشی و ناخوشی خودش را دارد و لازم است

بگذاریم در ما جریان یابد.

در عشق هیچ شکستی وجود ندارد

آن چه وجود دارد به خود رسیدن است

در عشق خطر ورزیدن لازم است

اگر خطر نکنید

هرگز لذت عشق را حس نخواهید کرد

کسی که به راه بادیه می رود و مراد نمی یابد

بهتر از کسی است که اصلا به دنبال کسب مرادش نرفته است

عشق ما را می سازد

بدون این که مرا بشکند

عشق یعنی ما و "من"